Ab Sliep is van grote betekenis voor de Heidepark en voor het verzet in de oorlog geweest. Begin april 1942 verbiedt de Duitse bezetter de padvinderij. Alle padvindersgebouwen moeten worden afgesloten en verzegeld. Ab Sliep kan dat niet verkroppen en organiseert in het geheim bijeenkomsten met zijn welpen. Ze noemen zich “De Woudlopers”. De bijeenkomsten houdt hij in de tuin van de Familie Schadd in het ronde houten theehuis. Ada van Keulen is een van zijn assistenten. De opkomsten van de padvinders gaan de hele oorlog door. In het Heideparkarchief – te raadplegen in het Streekarchief Gooi- en Vechtstreek in Hilversum – ligt het Woudlopers Logboek vanaf 1942 tot augustus 1945 van Ab Sliep.
De jongens verrichten aan het eind van de oorlog veel koerierswerk. Omdat ze nog jong zijn of er nog jong uitzien, laten Duitse wachtposten ze vaak ongemoeid. Eén van hen vertelde me dat hij kaarten in zijn fietsframe heeft vervoerd. Ab Sliep en Ada van Keulen en hun padvinders zijn niet de enige die in het verzet actief zijn. Veel verkenners en hun leiding zijn dat ook.
In 1948 emigreert Ab Sliep naar Zuid-Afrika. En vestigt zich in Uganda. Hij kan zijn draai in Nederland na de oorlog niet vinden. Op de blog van Tom Sliep lees ik dat hij zich daar aanmeldt bij de “Boy Scouts in South Africa”. Daar maakt hij carrière als “Secretary-General of the Boy Scouts”.
Hij vindt werk in Edinburgh in Schotland. Daar trouwt hij met een padvindster. Ze krijgen dochters en zoon Tim. Aanvankelijk blijft hij in Afrika wonen. Later emigreert hij met vrouw en oudste dochter naar Cornwell, Engeland. Daar is hij ook overleden in het bijzijn van zijn gezin.
Het onderstaande is overgenomen van Tom Sliep's Blog (8 october 2011)
"My father Albert Sliep passed away yesterday 7 October 2011 in Truro, Cornwall, England. He was born on 20 May 1921 in Franekryk, Friesland, the Netherlands. He experienced the invasion of the Netherlands in World War II, on one occasion was captured by German soldiers. He resolved not to go to Germany and managed to escape from the prison camp. During the war he led an underground Boy Scout cub pack in Hilversum, Before the war broke out his brother, Huite had gone to Scotland to train for the ministry. From Scotland, Uncle Huite immigrated to South Africa as a missionary. My father, unable to settle in post-war Netherlands followed him to South Africa. He joined the Boy Scouts in South Africa and was responsible for the black schools feeding scheme in Transkei. Later he would choose between the position of Secretary-General of the Boy Scouts and training as a minister of the Free Church of Scotland. He choose the Lord's work. He went to Edinburgh for his theological training. In Edinburgh he found lodging at the Royal Blind School. At the same time a Scottish lady was also beginning work at the Royal Blind School. Miss MacLaren was a Girl Guide, a member of Scripture Union and enjoyed cycling, the match was perfect. They married in Scotland and returned to South Africa, to work with the Free Church in Southern Africa. My father held various charges around present day Eastern Cape. Where ever they lived they organised the Boy Scouts and Girl Guides and my father was Chief Scout of Transkei, during Transkei independence. He also preached in various churches, including the Baptist, Methodist and Church of England. Finally along with their eldest daughter, they immigrated to Cornwall, England.
My mother, my sisters and me will miss our Pappa. He truly loved us all. I am grateful that my mother and sisters were able to be with him to the end. He also leaves behind grandchildren and a recently born great-grandchild. I am hoping to be able to join them in England.
Thank-you for your prayers.
Tom Sliep, YWAM Hopeland"